مختصات هنر

این ترانه آرام و غمگین

برای توست

آن لحظه ای که

فرشته های حبابی

بر لبه وان می رقصند

 و دقایق

خون من را از دهانه چاه می مکند

کسی نمی شناسد سکوت صدایی را

 که بهانه خاموشی جنگل می شود

در شهری که مخلوق تلویزیون است.

اما تو می دانی عشقم!

پس این ترانه را بپذیر

شاید دیگر

هیچ گاه

هیچ چیز نسرودم!

بدون رفیق

بدون پول

بدون اینکه حتی برای یک بار هم که شده

بلیطم برنده شود

صحنه را برای تو خالی می کنم

تا یکی برود تا یکی بماند

شاهد این کلمات باش

و برای همیشه

تصویر جنازه ای را

که در کف و خون وان حمام مخفی شده است

فراموش کن

ترانه ای باش

که بر کاشی های حمام

چون ذرات بخار

می سرد

 اشکهایت با موسیقی غمگین Adagio