آستین کوتاه مجریان تلویزیونی نشانه خوبی ست؟
#مهران_غفوریان بر صفحه تلویزیون ظاهر می شود؛ لباس آستین کوتاه به تن دارد و جوکی در مورد بالا نرفتن شلوار آزمایشگاه از پاهایش تعریف می کند. #رامبد_جوان، سکان دار برنامه #خندوانه سعی می کند حواسش باشد و نگذارد ماجرا بیخ پیدا کند، این همان برنامه ای ست که لیست موارد خط قرمز پوشش شرکت کنندگانش، مدت ها در تلگرام دست به دست می چرخید. #مهران_مدیری هم روی سن می آید و سعی می کند از خواننده های گروه موسیقی «#دنگ_شو» سوال های چالشی بپرسد. او هم لباس آستین کوتاه به تن کرده و مهمانان برنامه اش، تا مدت ها از سوی وزارت ارشاد، «مجاز» نبودند چه رسد به این که بخواهند در تلویزیون، زنده بخوانند! هر چقدر سازندگان «دورهمی» و «خندوانه» در پوشش شان راحت هستند، به شرکت کنندگان عادی برنامه سخت گرفته اند؛ اکثرا مدل موهایشان را تغییر داده اند، روی تیشرت کت پوشیده اند و در مورد خانم ها، تلِ سر و ساق دست به فور دیده می شود. مخاطبی که بعد از مدت ها پای تلویزیون می نشیند و این لباس های آستین کوتاه را می بیند، از خود می پرسد که آیا صدا و سیما در حال تغییر مرام سی و اندی ساله خود است؟
اهمیت این سوال وقتی بیشتر می شود که کارشناسی به نام «#علیزاده» هم بدون هیچ سانسوری با اسکایپ در برنامه زنده خبری- تحلیلی جعبه جادو حاضر می شود در حالی که تا پیش از این، مصاحبه با بی بی سی فارسی جرمی نابخشودنی از سوی صدا و سیما به حساب می آمد و ممکن بود برای همیشه، فرد مصاحبه کننده را از حضور در تلویزیون جمهوری اسلامی ایران، منع کنند.
سالهای سال، آستین کوتاه خطر قرمز صدا و سیما بود و هنوز هم هست؛ چه بسیار شرکت کننده هایی که در برنامه های مختلف تلویزیونی شرکت می کنند و تابلو است که از بخش لباس صدا و سیمای تلویزیون، کتی به امانت گرفته اند که تصویرشان قابل مخابره شود. مصاحبه با شبکه های فارسی زبان خارج از کشور هم یکی دیگر از این خط قرمز ها بود، بنابراین اگر صدا و سیما در مرام خود تغییری ایجاد نکرده (یعنی پاسخ منفی به پرسش اول)، باید پرسید که آیا تلویزیون توسط استانداردهای دوگانه اداره می شود؟ به زبان ساده؛ آیا فرق دارد کی لباس آستین کوتاه می پوشد و کی با بی بی سی فارسی مصاحبه کرده است؟
پس از پخش زنده مناظره های تلویزیونی انتخابات، به نظر می رسد اوضاع کمی آشفته شده و دیگر معلوم نیست چه چیزی را می شود در رسانه ها گفت و چه چیزی خط قرمز است. این یک فرصت طلایی برای رسانه ها و خصوصا تلویزیون است که یک قدم کوچک در مسیر تعامل با مردم بردارند و در چهارچوب قانون، فقط به قوانین مکتوب و مصداق های ذکر شده خط قرمزها بسنده کنند نه همچون قبل، کاسه داغ تر از آش باشند! در هیچ جای قانون، پوشیدن لباس آستین کوتاه برای مردان ایرادی نداشته و ندارد، پس چرا نباید رسانه ملی در چهارچوب همان قانون از این خط قرمزِ مصنوعی و خودساخته عبور کند و به سازندگان برنامه هایش، آزادی عمل بیشتری بدهد؟ به یاد داریم که چنین خط قرمزی حتی در مورد ریش تراشیده مردها هم بود و سالها، صدا و سیما از نشان دادن مردهای اصلاح کرده طفره می رفت و حالا هر روز و هر ساعت، تلویزیون پر است از چهره هایی که با پوست براق و تازه اصلاح کرده می آیند و به مردم سلام می کنند. با وجود همه نقدهایی که به عملکرد، بودجه و رسالت های صدا و سیما بوده و هست، شاید اکنون نوبت به برداشتن قدمی در راستای عمل به نصح صریح قانون و احترام بیشتر تلویزیون به حقوق شهروندی رسیده باشد.
#روزنامه_شرق
